11.1.10

Sus...



Bir sus çıktı mı içinden,
sıkıştıramazsın bulutların arasına,
yağman gerekir...

Sonra dansa başlar kuşlar...

Geceyi dinledikçe güneşe özenir,
aşk duyarsın aya...

Tadı, burukluğu,
ayaklarında taşıdığın kumları hala oradadırlar...

Bir anlığına da olsa.

Kısamazsın seslerini,
çığlıklarını bulutların.

Ne sen, ne de bir başkası edemez cesaret buna...

Sen sandıkça,
kumaşların pamuğa dönmesi gibi döner bedenin toprağa...

Bir yıldız koşar, atlar kucağına;
her şey sadece bir anlığına...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder