14.12.12

şiştim

seslerini gün ışıltısına kavuşturan bissürü vızıltı vardı gün boyunca.

bazen ben üzülüyorum, olduğum insana.
bazen de hırçınlaşıp kavuruyorum kendimle bahçedeki hardalları.

bi de karahindiba tüycüklerini üfleyesim geliyor.
öyle.

"she's not comin' home tonight.." dedikçe şişiyorum.
içim şişti içim.

kediler geçiyor bi de pencerenin önünden.
kovalayacak takatim de yok ki,
yoksun diye hep.
hep ondan işte.
şiştim.

gözlerimi açıp kapatınca çipil çipil bakıyorum uzaya.
gıcık oluyorum bildiğin
ya da bilmediğin
işte.

gecelerin birinden bu gecede ben pek şiştim.