Bulut Cadısı

Üzüm karası kar taneleri süzülüyor göklerden aşağı... kolaçan ediyor, yokluyor deveranımı;
...kolluyor hırçınlığımı.

Mai bulutlar siyaha çalıyorlar,
...dolaştıkça zemheri damarlarında aklımın.

Savunmasız çocuk heyecanlarımı amansızca çalıyor düşlerinden Gece'nin.

'Düşün Bahçesi' bahçıvanlığına sunuyorum sessizliğimi,
...ellerimdeyse Meryem Ana Kandilleri...

Yanıbaşımda, sebepsiz yere ağlamaklı çam iğneleri.
Gönülsüzce dönüyor kar taneleri...
...dönüyor insan her dem umarsızca...
...soluksuz.

Hades'in dipsiz kuyularına atsam ya dileklerimi!
Onca sahipsiz ruhun güruhuyla devinen sersemliğimle sarılsam Bulut Cadısı'na...

Hem, salmadıkça kök toprağa,
...rüzgarın hâkimiyetindesin.

fotoğraf: Seyfi Selman Kuriş

Şeb-i Hayal

Balçığa bulanan kurşun kalemlerini süzdü göz ucuyla.
Fırtına yakındı.
Boşluğa çevirdi yüzünü...geceye.
Sarhoşluğuna verdi yaşlarını gözlerinin.
Bir hayat daha...
...bir kalp daha, ne fark ederdi ki.
Baykuş sessizliğinde kırmızıya çalınıyordu gece,
...ve elinden gelmeyen avuntuları bir kenara yığmıştı fütursuzca.
Pervazın hemen avlusuna bırakmıştı beyaz düşlerini;
...zirâ bu gece onları kuşanmayı hak edememişti.

Belki...

O 'hissiz sus'unu rafa kaldırmalıydı;
Ancak öyle göz yumabilirdi fısıltılarına karanlığın.