Girintilerime doluşan kar taneleri geceyi soluksuzca kalemlere yüklüyor...
Üç noktayı ikiye indiremediğimden mi bu,
...yoksa bir kadının gözyaşlarına akıttığım huşû hâli miydi resmettiğim..?
Gece, bir aşk'ı kapsayamayacak kadar dar...
...ve onu bana ulaştıramayacak kadar densiz.
Dur, ve anlat...
...ama unutma ki anlamsızlık kıyâfetini giydin bir kere;
...görünmezliğe bürüyen...
Hayal ettiğim tek şey salıncaktı oysa ki...
Üzerimde uçuşan tül elbise, saçlarımın dalgalarıyla buluşurdu...
Havaya karışan kırlangıç seslerine yıldızlar eklenirdi ilerleyen saatlerde...
Çocukluğuma kaçar, hiç dönmezdim belki de...
Nefes al...ve anlat...
Tüm bu yazdıklarımı anlatabilseydim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder