19.5.10

Körebe...

Mumları yak.
Anlatacaklarım var.
Gözlerini yum.
Her kelimem sonsuz.


Su akarken taşa düştü ellerim.
Yumdum gözlerimi...
...bir...iki...üç...
sebepsiz bir derya...
kusursuz bir dünya...
ulaşılmayan bir hülya...
anlatılamayan bir sus.


Şimdi sustum.
Körebe oynuyorum...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder