1.2.10

"Nefesim gibiydi..."




















Gözden düşen,
düşer düş ıslığına bırakarak kendini...

sen gündüz olursun,
o gece.
sen gece...
o gündüz.

ıslanan tavan arası şarkılarıydı biten...

birini terk ederken sıyırırsın düşlerini bedeninden.
açtığın sayfalara notlar eklersin,
bedenine soyduğun çıplaklığına teslim edersin kalemini...

"nefesim gibiydi kalemim..."


.

1 yorum: